Kroatië

Lieve allemaal,

Op een mooie vrijdag begin september was het dan zover. Onze lang verwachte vakantie naar Kroatië was aangebroken. G&T waren al een dagje in het land zodat we allemaal uitgerust konden vertrekken. De eerste dag bracht ons naar Padova in Italië. Hier hadden we een leuk hotel geboekt om de trip een beetje op te breken. In de middag uiteraard met zijn allen op stap om dé bezienswaardigheid van Padova te bewonderen, de kerk. Het was de moeite waard en een mooie start van de vakantie.

Bij aankomst in Kroatië voldeed ons onderkomen voor de komende twee weken aan de verwachtingen. Het zwembad lag er aanlokkelijk bij! Zelfs Floris wilde er maar wat graag in springen totdat hij zijn handje in het water had gestoken…brrr wat was het water koud! Het bleef dan ook maar bij 1 zwemavontuur.

We hebben twee heerlijke weken gehad met veel BBQ etentjes, met dank aan de meester BBQ-er, (vis) lunches op terrasjes langs het water en een verkennerij van oude dorpjes, mooie plaatsen en uitgestrekte gebieden. Het toerisme in Kroatië staat nog wel enigszins in de kinderschoenen……zo zijn er volop mooie wijnbordjes die duiden op een heuse wijnroute en die je dus zou moeten leiden naar de wijnhuizen……let op “zou moeten”………niets is minder waar….we werden gewoon geleid naar wijnhuizen in aanbouw…… Geen mooie volle wijnen te proeven of een leuke uitleg van de druivensoort zoals wij “verwende Aussies” gewend zijn. Afin na 2 routes gevolgd te hebben lieten we de wijnhuizen maar voor gezien.

Plitvice meren is een prachtig Kroatisch Nationaal Park wat op de Wereld erfgoedlijst van Unesco staat en wat je gezien” moet” hebben, aldus diverse reisbrochures. Uiteraard konden we een bezoek aan dit NP niet overslaan. Op voorhand een mooie B&B geboekt daar de enkele rit al gauw vier uur rijden bedroeg. Onderweg werden we geconfronteerd met “de littekens” van de oorlog. Veel huizen waren beschadigd door kogelgaten en veelal waren de zwaargehavende gebouwen vergaan tot ruines. Al met al een indrukwekkende tocht door de bergen. Het NP zelf was in één woord schitterend. We hebben er aardig wat kilometers afgelegd en zowel de bovenmeren als de ondermeren kunnen aanschouwen. Kortom een bezoek absoluut waard.

Op één van de laatste dagen was Floris zo onfortuinlijk om een verkeerde manoeuvre met zijn been uit te halen tijdens het naar beneden glijden op de glijbaan. Daardoor bleef zijn beentje staan terwijl de rest van zijn lichaam wel door gleed…..het ene moment een grote glimlach……het volgende moment dikke tranen en een Floris die niet meer op zijn beentje wilden staan. We gingen het Kroatische ziekenhuis avontuur aan……. Na uiteindelijk het Orthopedische ziekenhuis bereikt te hebben bleek dat niet alle Kroaten het Duits machtig zijn…..afin na röntgenfoto’s en vier woorden Duits “Ich bin nicht sicher” van de arts werd er besloten Floris in het gips te zetten. Het arme manneke werd ingepakt van grote teen tot aan zijn lies, zijn luier randje bleef nog net zichtbaar…… Onze conclusie was, niets zichtbaars gebroken maar waarschijnlijk wel een scheurtje in ofwel het scheenbeen ofwel het kuitbeen. Eigenlijk werden we op de maandag terug verwacht bij de arts maar die tijd hadden we niet meer. Ons avontuur in Kroatië zou de volgende morgen eindigen. Dus alvorens we de terugreis naar Zwitserland konden aanvaren eerst nog “even” een bezoekje aan de arts in kwestie. De arts bleek helaas naar een noodgeval te zijn geroepen dus al met al stonden we na 4 uur pas buiten met Floris opnieuw in het gips. Want meneertje wilde wel heel graag met het gips lopen maar niet zonder het gips………. Kortom een lange terugrit met Floris in het gips zittend in zijn kinderstoeltje. We konden dan ook niet wachten tot de volgende morgen om een bezoek aan de kinderarts hier te brengen. Deze trok weliswaar dezelfde conclusie, echter hier hanteren ze de denkwijze dat het kind zelf aangeeft wat het kan en wat het niet kan met het gekwetste been. Hoera, een “Europese aanpak”, geen gips meer voor Floris! Maar lopen deed hij echter nog niet………will be continued….

Conclusie: twee heerlijke gezellige weken gehad in een mooi en gastvrij land met zeer vriendelijke bevolking die over het algemeen zeer goed hun talen spreken. Alleen de temperatuur en het weer lieten eigenlijk te wensen over. Het was een stuk kouder dan verwacht en gehoopt en veel, heel veel regen in de tweede week. Maar gelukkig bleek bij thuiskomst de herfst nog niet aangebroken te zijn dus hebben we nog heerlijk kunnen genieten van het najaarszonnetje.

Ons volgende tripje is naar Nederland voor de beide vaders die met pensioen zullen gaan.

Voor foto’s zie: http://www.mijnalbum.nl/Album=4SYOZS7W

Lieve groeten,

Marcia & Daniël & Floris