Bezoek Ruben & The Outback
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Mars & Daan
20 April 2008 | Australië, Sydney
Het was even wachten maar daar stond Ruben dan op Sydney airport. Enigszins vertraagd door zijn noodlanding in Peking maar gelukkig nog genoeg tijd om van het weekend te genieten! Floris was natuurlijk erg benieuwd naar zijn oom die ook nog eens leuke cadeaus uit het verre Nederland bij zich had!
Het weekend hebben we optimaal gebruikt om Sydney te verkennen. Markt, sashimi-lunch in de tuin en een rugby match op de zondag! Doordeweeks heeft Ruben de sights grotendeels zelf verkend waarvan wij ’s avonds verslag kregen. Kortom een goede start voor aanvang van de gezamenlijke trip. Vrijdag was het dan zover, de grote trip naar de outback van Australie.
In de ochtend vertrokken wij naar Alice Springs op een aantal uur vliegen van Sydney. Een stadje midden in de woestijn maar met alle westerse gemakken en winkels. Na een snelle verkenning van de stad inclusief het Royal Flying Doctors basisstation gingen we op weg met de grote 4wd naar Glenn Helen. In een soort van woestijn-motel verbleven wij aan de voet van de west McDonnel ranges, een mooi gebergte met vele kloven en waterpartijen.
De volgende dag stond ons een lang stuk over gravelroads (lees: offroad) te wachten en dat hebben we geweten!! Een behoorlijk bumpy ride en stukken waar we soms niet harder dan stapvoets konden rijden. Hier kregen wij uiteraard wel het ultieme afgezonderde woestijn gevoel van, niemand in de hele omgeving te verkennen, geen andere auto’s op de weg en alleen maar wilde paarden en kamelen tegenkomen. Als we maar geen klapband krijgen, dachten we, want de resten van vele banden langs de weg deden ons huiveren…. Maar veilig aangekomen in Kings Canyon en na wat boodschappen te hebben gedaan genoten van een bbq-steak met biertje en uiteraard nagepraat over het begin van onze avontuurlijke reis.
In de ochtend vroeg opgestaan om de zon op te zien komen boven Kings Canyon. De wilde dingoes liepen om ons heen maar bleven gelukkig op veilige afstand. Na een stevig ontbijt de Canyon van dichtbij bekeken en een mooie wandeling gemaakt. Daarna onze reis hervat, wederom over gravelroads of te wel offroad naar het plaatsje Hermannsburg. Een oude Duitse missionaris nederzetting in the middle of nowhere…waar ze ongelooflijk maar waar heerlijke Apfelstrudel verkochten. Na wat rondgekeken te hebben, gingen we op weg voor het laatste stuk van onze pilgrimstocht naar de grote rode berg…gelukkig ging de gravelroad over op asfalt en konden we vaart maken (voor het gevoel althans want je rijdt bijna even hard)…Onderweg een tussenstop gemaakt bij een vreemd soort van outbackstation + tankstation. Hier zouden wel 100 auto’s geduldig kunnen wachten voor een druppel benzine maar de ruimte is natuurlijk nodig voor de zogenaamde roadtrains die hier rijden.
Al snel vingen we de eerste glimp op van de berg maar dit bleek nog niet de ‘echte’ te zijn maar een andere soortgenoot van behoorlijk formaat, Mt Connor. Maar al snel kwamen we in de buurt van Ayers Rock oftewel Uluru, wat een indruk maakte de berg! Het blijft vreemd al die kilometers af te moeten leggen om een rots te zien maar toch blijft het bijzonder imposant. Een rode berg die continu van kleur blijkt te veranderen. Na ingecheckt te zijn, gingen we gewapend met een fles Aussie champagne en knabbels op weg om de berg bij zonsondergang te aanschouwen. Daar zaten we dan in de back van onze truck, Floris in zijn carseat en Ruben af en toe bovenop de truck voor zijn fotorapportage van de berg…(dit leverde hem natuurlijk een mooie rode gloed over zijn kleding op….afkomstig van de aarde op de auto).
Een mooie avond en een goed begin van ons verblijf op het laatste basisstation tijdens onze trip.
De volgende morgen zijn Marcia en Ruben op de kameel de berg bij zonsopgang gaan bekijken (Daniel en Floris vanuit bed, met de gordijnen dicht)!. Een bijzonder informatieve rit want sindsdien weten Marcia en Ruben alle weetjes van kamelen hahaha! (interessante dieren moeten wij toegeven). In de middag naar Kata Tjuta oftewel de Olgas, eenzelfde rotsformatie (eigenlijk nog mooier) waar we een korte wandeling hebben gemaakt. Daarna bij het culturele centrum een Aboriginal schilderij gekocht en de kunstenares ervan mogen ontmoeten. Zij en haar ‘collega’s’ vonden Floris erg schattig en wilden hem graag zien, mede dankzij Floris zijn “magische invloed”hebben we een foto kunnen maken van haar met “ons” kunstwerk. Aboriginals zijn nogal verlegen en enigszins mensschuw, een foto mogen maken is dan ook een grote gunst.
Eind van de middag het (letterlijke) hoogtepunt van de dag, Ruben en Daniel in de helicopter om een indrukwekkende vlucht te maken boven het nationaal park…wat een beleving! Helaas geen wildlife gezien (want die zijn “tijdelijk afwezig” door de droogte) maar bijzonder mooie beelden van de bergen. In de avond tijdens een home made barbie nog na gemijmerd over deze fantasche trip die we hebben mogen maken. Helaas was het einde inzicht.
Floris heeft op de terugvlucht de grote groep japanners en chinezen goed bezig gehouden!! De eerste vlucht miles zitten er op voor de kleine man maar we mogen wel zeggen; voorbeeldig!
De laatste week voor Ruben down under; met een mooie reis naar Melbourne, lokale hotspots en lekkere lunches en diners. Kortom, een geslaagd bezoek! En met Ruben zijn vertrek maken wij ons op voor ons vertrek naar NL. Wij kijken ernaar uit!
Pics: http://www.mijnalbum.nl/Album=L8PJMNY4
Tot volgende berichtgeving, lieve groeten!
Marcia & Daniel & Floris
-
20 April 2008 - 20:41
Xandra:
Zo ik ben weer een beetje bij. Mijn computer heeft een tijdje afgekoppeld gestaan vanwege een verbouwing, maar nu was er gelijk ook weer een hoop te beleven d.m.v. jullie verhalen. Wat een geweldige ervaringen allemaal. En wat een Boy inmiddels die Floris, leuk ventje, vrolijk koppie. Jullie genieten wel met volle teugen merk ik.
Ik probeer nog een e-mail te sturen naar je de komende dagen, want ik ga de komende maanden ook alleen maar op reis, dus we moeten nog even bijkletsen.
dag knuffel voor Floris (en een beetje voor jou ook natuurlijk)
-
19 Mei 2008 - 15:50
Inge:
Hi,
Ja het heeft even geduurd, maar hier dan weer eens een berichtje uit Den Haag. Echt super om jullie verhalen lekker te lezen en met name de foto's te bekijken. Hoeveel mutjes/petjes/hoeden heeft Floris eigenlijk? Goed te lezen dat jullie nog steeds zoveel ondernemen, gewoon lekker met de kleine man. Ach, volgens mij geniet hij met volle teugen.
Nog gefeliciteerd met de doop. Vond floris het eng of genoot hij wel van al de aandacht?
Wel echt verschrikkelijk van je tante. Ik kan me voorstellen dat jullie het fijn vonden om ook nog bij haar op bezoek te gaan tijdens jullie verblijf in Nl/Europa.
Ik hoorde overigens van Annet dat jullie het plan hebben om na jullie 2 jaar in Australie tevens 2 jaar naar Zwisterland te gaan. Spannend hoor. De opa's en oma's zullen wel minder blij zijn. Nou, als jullie daarvan terug zijn, is hopelijk de sauna een keer gebouwd. mo9cht het uberhaupt nog door gaan. We hebben nu een vrijstellingsprocudure aangevraagd. De gemeente zou gewoon positief antwoorden en zoals verwacht hebben we daar een hoop bezwaren op gekregen. Ach ja, hoort erbij zou je zeggen. Dan zien we elkaar in de rechtbank en duurt het gewoon wat langer, maar bouwen gaan we. Nu is er echter een grotere kink in de kabel en dat is het feit dat de wethopuder begint te twijfelen of hij uberhaupt vrijstelling gaat verlenen. als dat het geval is gaat het hele plan niet door. Ik blijf positief. Binnenkort weten we meer, dus duimen maar. Ik wens jullie in ieder geval nog veel plezier met jullie lekkere kereltje en succes met de aanbevelingen dit jullie van het kantoior kirijgen voor de reis naar Zwisterland. Tot horens!
xxx Inge
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley