Driving skills

Lieve allemaal,

Na een weekje hard werken met de nodige deadlines vertrokken we op Goede Vrijdag voor een lang weekend langs de Noordkust. Dit keer was de bestemming Myall Lakes, een prachtig merengebied met veel watersport mogelijkheden en "wildlife". Al gauw werd ons duidelijk dat de reis wel eens heel wat langer kon gaan duren dan de verwachte 3,5 uur......alle Aussies trokken er voor een lang weekend op uit met de nodige "sleurhutten en andere aanverwanten" dus je begrijpt files alom!
Maar afin, een tripje Parijs op 1 dag draaien wij binnenkort het "stuur" niet meer voor om hahaha!
Na veilig aan te zijn gekomen in ons onderkomen voor het weekend, dit keer een authentieke(voor aussie begrippen althans) B&B uit het jaar voor 1900......zijn we direct even de buurt gaan verkennen. Een sfeervol plaatsje met een prominente brug in het midden die Tuncurry met Forster als het ware aan elkaar plakt.

Zaterdag hebben we te voet de mooie stranden en Nationale parken in de omgeving verkend.

Zondagochtend zijn we met ons gehuurde motorbootje het meer opgegaan. Na de nodige instructies als "hier liggen peddels maar die zul je niet nodig hebben" en "zo til je de motor uit het water als je vastloopt".....voeren we weg...met een "iniminie vaarkaartje" ter ondersteuning in de "jungle van Oesterfarms" in het water. Je begrijpt dit vroeg om problemen.....Na met een aardig vaartje tegen de eerste de beste Oesterfarm aan te zijn gevaren en een duiker bijna over het hoofd te hebben gezien hadden we het "autostuur" van ons bootje door. Echter door alle concentratie en consternatie glad vergeten de eerste bocht naar rechts op het kaartje te kunnen lezen als zijnde onze afslag!!
Dus wij voeren vrolijk rechtdoor keurig langs de groene en rode watermarkeringen die ondiep water aangeven...om vervolgens in wel "heel ruim sop water" uit te komen.......
Na enig gepuzzel bleek dat we van het kaartje waren afgevaren!! Daar moet je dus ook echt Dama voor heten hoor.... Afin ondertussen met de moed in onze lieslaarzen en de grote vraag of we wel genoeg benzine voor ons motortje hadden sloegen we de terugweg in. Maar ja dan staan de watermarkeringen natuurlijk anders en raak je nogal gauw het volledige overzicht kwijt! Conclusie: na een aardige peddelsessie en veelvuldig in praktijk brengen van "hoe til ik de motor uit het water" zaten we weer op de juiste koers. En dit maal gelukkig geen Oesterfarms meer geraakt of verstopte duikers overvaren! De rest van de route hebben we keurig afgelegd volgens het verstrekte “iniminie kaartje”. Het was genieten onderweg (nadat de rust was wedergekeerd) van al het moois wat zo'n meer te bieden heeft.

In de avond waren we uitgenodigd voor een Paas BBQ bij vrienden die een stuk terug richting Sydney verbleven. Wij dachten dat het ongeveer 60 km zou zijn. Iets wat achteraf uitkwam op ruim 90 km maar dat heeft de pret niet mogen drukken! Heerlijke BBQ en een gezellige avond. Op de terugweg zou Marcia rijden, weliswaar met enige twijfels gezien haar originele rijbewijs nog onderweg is van Nederland naar Sydney.... (het rijbewijs moest vernieuwd worden en dit kan alleen in Veendam (of all places) gedaan worden... Je begrijpt dat het rijden dan niet echt rustgevend is met de Aussie politie overal op de loer....
Maar beladen met een kleurenkopie van het rijbewijs durfden we het wel aan en daarbij ook in acht nemend dat we in de Middle of Nowhere zaten.....
Afin je voelt de bui natuurlijk al hangen....110 was de limiet en bergafwaarts gaan de wielen vanzelf sneller rollen....en tja waarom dan op de rem gaan staan in het kader van luchtvervuiling / Global warming en last but not least in de Middle of Nowhere??
Helaas de politie dacht daar anders over en kwamen als uit het niets in een "spooky zwarte gluipwagen" met hoge snelheid achter ons aan.... Het moge duidelijk zijn dat "het is de goden verzoeken" opmerking niet ontbrak in het korte tijdbestek van de manoeuvre om de auto langs de weg te zetten.
En dan natuurlijk het volgende: hoe gaan we verklaren, in helder Engels, dat Marcia met een geplakte kopie (weliswaar een kleurenkopie maar toch) van haar rijbewijs 128 km reed in plaats van de toegestane 110....... Afin na in onze ogen een eindeloze wachttijd een boete van 231 dollar als ereprijs en een waarschuwing dat we toch echt een Aussie rijbewijs dienen te hebben op ons werk visa mochten we de resterende 10 km (van de 90!)voortzetten.

Kortom een prijzig weekendje vol avonturen maar wel 1 die geslaagd was!

We hopen dat het met jullie allen goed gaat en dat jullie aan het genieten zijn van het voorjaar wat vast volop aan de gang is! Wij zitten nu in de herfst met redelijk onstuimig weer maar toch nog wel temperaturen van 22 graden!

http://www.mijnalbum.nl/Album=88CSHDMA

Lieve groeten,

Marcia & Daniël